در احوالات آن مرد عظیم ­الشّأن و الهی، آیت ­الله حاج شیخ جعفر شوشتری(اعلی اللّه مقامه الشّریف) آمده است که شبی بالای منبر فرمودند: مردم! امروز می­خواهم راجع به رفیقی که شب و روز، در خواب و بیداری، همیشه و هر لحظه با ماست سخن بگویم فرمودند: مردم! آن رفیق دائمی ما ، همسر یا فرزندمان نیست. آن رفیق دائمی ما ، همکار و هم­ شغل و هم ­درس ما نیست. آن رفیق ما نفس ما است که شب و روز، در خواب و بیداری با ماست. آن ­قدر با او رفیق شده ­ایم که یادمان رفته است که نباید با او رفاقت کنیم بلکه باید مسلّط به او شویم.

« فرازی از فرمایشات آیت الله قرهی »